7 grudnia 2017 r. odbyło się 68 posiedzenie izb rolniczych krajów Grupy Wyszehradzkiej w Warszawie. Specjalnym gościem posiedzenia był Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi Pan Krzysztof Jurgiel. Na posiedzeniua dyskutowano na następujące tematy:
Bieżąca sytuacja na rynku, plony, podsumowanie jesiennych prac polowych
Dyskusja nt. przyszłości WPR po 2020 r. po ogłoszeniu Komunikatu Komisji Europejskiej w sprawie modernizacji i uproszczenia WPR – Przyszłość Żywności i Rolnictwa.
Rolnictwo Zrównoważone oraz
Aktualny stan regulacji przepisów UE dotyczących środków ochrony roślin.
Podczas posiedzenia omówiono bieżącą sytuację na rynkach rolnych. Biorąc pod uwagę przebieg zbiorów, tegoroczne plony były dość wysokie, jednak długotrwałe opady utrudniały całkowity zbiór zbóż co wpływa na ich parametry jakościowe i cenę. Wielu rolników dotknął problem klęsk żywiołowych.
Reprezentanci izb rolniczych dyskutowali na temat Wspólnej Polityki Rolnej po 2020 r. w związku z opublikowaniem Komunikatu Komisji Europejskiej – Przyszłość Żywności i Rolnictwa. Przedstawiciele izb rolniczych V4 chcą zapewnić Komisję Europejską i rządy państw V4, że cele określone w tzw. Deklaracji Bratysławskiej uzgodnionej w marcu 2017 r. są nadal aktualne i powinny stanowić centralny punkt negocjacjach w sprawie WPR po 2020 r. Uczestnicy spotkania są tego samego zdania, że komunikat należy uznać za wstępny i jako podstawowe ramy dla koncepcji przyszłych rozwiązań legislacyjnych, które wywołają intensywną dyskusję we wszystkich państwach członkowskich. Jednak w tym czasie izby rolnicze państw V4 zgodziły się, że po przedstawieniu wniosku dotyczącego budżetu UE przedstawią Komisji Europejskiej bardziej wyrafinowane i konkretne stanowisko dotyczące WPR po 2020 roku.
Cieszy jasno przedstawiony pogląd przez Komisarza Phil`a Hogana w trakcie prezydium COPA-COGECA 9 lutego 2017 r .: „…chcę aby WPR była adekwatnie finansowana, ponieważ utrzymanie najwyższych w świecie standardów jakościowych żywności nie może być osiągnięte za darmo, a także zachowanie naszego europejskiego modelu rolnictwa rodzinnego nie będzie możliwe bez silnego wsparcia polityki…”. Propozycja Komisji Europejskiej dotycząca większej elastyczności państw członkowskich we wdrażaniu WPR może w naszym zdaniem jest korzystna w niektórych przypadkach, ale także budzi pewne obawy, takie jak potencjalna renacjonalizacja polityki prowadzącej nawet do współfinansowania pierwszego filaru. Naszym zdaniem Unia Europejska powinna próbować zharmonizować poziom bezpośredniego wsparcia z budżetu UE w całej UE, a jednocześnie znaleźć sposób na uregulowanie pomocy krajowej w państwach członkowskich w celu ułatwienia równych szans na jednolitym rynku europejskim.
Reprezentanci izb rolniczych zgodzili się, że rolnictwo odgrywa ogromną rolę w ochronie bioróżnorodności i środowiska. Podkreślono, że cele środowiskowe WPR po 2020 nie powinny również ograniczać rozwoju produkcji w gospodarstwach, ponieważ powoduje utratę przez nie efektywności i konkurencyjności, co zagraża bezpieczeństwu żywnościowemu UE. Warto mieć na uwadze, że importowana żywność do UE nie musi spełniać norm w procesie produkcji, jakie są wymagane od rolników europejskich.
Wspieranie zrównoważonego rolnictwa w całej UE ma zasadnicze znaczenie dla przyszłości europejskiego rolnictwa i produkcji żywności. Różnice w intensywności rolnictwa w różnych regionach UE są w tym czasie dość znaczące, co może skutkować niezrównoważonym zarządzaniem zasobami naturalnymi i niezrównoważonym rozwojem obszarów wiejskich w UE. Produkcja zwierzęca powinna być wspierana, aby zarówno osiągnąć bardziej zrównoważony poziom wystarczalności żywności w UE, jak i chronić miejsca pracy na obszarach wiejskich. Ważna jest również obecna rola badań i innowacji w tworzeniu zrównoważonego rolnictwa. Przydatne byłoby rozszerzenie udziału państw członkowskich z Europy Środkowej i Wschodniej w programach "Horyzont 2020" w dziedzinie badań, rozwoju i innowacji dla sektora rolno-spożywczego, wraz z odpowiednim finansowaniem.
Reprezentanci izb rolniczych krajów V4 zapoznali się z aktualnym stanem dyskusji regulacyjnych w Unii Europejskiej w sprawie środków ochrony roślin. Dostęp do produktów służących produkcji roślinnej z różnych grup chemicznych jest ważnym narzędziem w produkcji rolnej, w związku z tym apelujemy do Komisji Europejskiej, aby wycofanie substancji czynnych środków ochrony roślin poprzedzone było wiarygodnymi badaniami jego wpływu na zdrowie ludzi i środowisko, ponieważ wywołuje znaczące konsekwencje społeczno-gospodarcze oraz, aby UE nie składała wniosków regulacyjnych na podstawie projektu wytycznych niezatwierdzonych przez państwa członkowskie.
(Źródło: KRIR)